သက်နွယ်

သက်နွယ်မှာ သန်းဇော်ကို စွဲလမ်းနေရသည့် အချက်တွင် စောက်ဖုတ်ယက် ကျွမ်းကျင်မှုလဲ တစ်ခုအပါအဝင်ဖြစ်သည်။ သန့်ဇင်မပေးသော စောက်ဖုတ်ယက်ပေးချင်းကို သန်းဇော်က ကောင်းကောင်း အသုံးချကာ သက်နွယ်၏ ကားမားခလုတ် ဖွင့်တော့သည်။ သက်နွယ်ကတော့ အိပ့်ယာခင်းမျာကို စုပ်ကိုင်ရင် သန်းဇော်အား ကော့ကောပေးနေသည်။ သန်းဇော်ကလဲ သက်နွယ်ခါးကို ကိုင်ကာ စောက်စီလေးကို လျှာဖျားလေးနှင့် ကလော်ကာ ယက်ပေးနေသည်။အား. ဟင်း. အား ဟင်း.ပြွတ်.. … Read More

အပေးကြမ်းတဲ့အေးသန်း

  အေးသန်းတို့လင်မယားကရွှာမှာနေကြတာလေသူ့လင်ငရိုးကိုကျနော်က အလုပ်အပ်ပေးတော့သူပါမြို့လိုက်လာတာပေါ့။အေးသန်းနဲ့မောင်ရိုးတို့မှာ လသားသာ ရှိသေးတဲ့ကလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။သူတို့လင်မယားက အလုပ်လည်းကြိုးစားတော့ အိမ်မှာပခေါ်ထါးလိုက်တယ်။မောင်ရိုးက မနက်ဆိုထမင်းချိုင့်လေးနဲ့အလုပ်သွားညနေမှပြန်လာ ။ကျနော်မိန်းမကလည်း သူ့အလုပ်နဲ့သူဆိုတော့ အိမ်ရဲ့ချက်ရေးပြုတ်ရေးကအစ အားလုံးအေးသန်းကလုပ်ပေးတယ်လေ။ပြီးတော့သူတို့နဲ့ကျနော်တို့က ရပ်ဆွေရပ်မျိုးတွေဆိုတော့သူ့အတွက် ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့။အဲတခုတော့ရှိတယ်ဗျ အဲ့ဒါကအေးသန်းကြောင့်ပေါ့။ဒါဘာလဲဆိုတော့ဒီကလေးမက အနေ မတတ်ဘူးဗျ။ရွှာသူပီပီ ဖြစ်သလိုနေတာလေ ။သူနေတာတော့သူ့စရိုက်နဲ့သူလေ။ခက်တာကကျနော့်ကိုလာလာထိနေတာဆိုးတာ။ဒါဘာလည်းဆိုတော့တစ်နေ့ကျနော်အပြင်ကပြန်လါပြီး နောက်ဖေးသွားဖို့အိမ်အနောက်ဖက်ဝင်လါတော့အေးသန်းတစ်ယောက်အဝတ်လျှော်ရေချိုးနေတယ်လေ။ သူရေချိုးပုံကလည်းကြည့်ပါဦးထမီကို ရင်မရှားဘူးတဲ့။နိုစို့ကလေးမိခင်တစ်ယောက်ရဲ့ရင်းသားတွေဘယ်လေါက်ရှိမယ်ဆိုတာ ခင်ဗျားတို့မှန်းကြည့်ပေါ့။ကျနော်လည်း အသာ ကွယ်နေလိုက်ပြီး သူ့ကိုချောင်းကြည့်နေလိုက်တာပေါ့။အေးသန်းကတော့ဇိမ်ပြေလပြေပွတ်တိုက်ဆေးကြောနေလေရဲ့။ကျနော်တောင်အံ့သြသွားတယ်။အေးသန်းကသူ့ထမီကြီးကိုချွတ်ချပြီး သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကို စပါရှယ်တိုက်ချွတ်နေတယ်လေ။ကျနော်လည်း မရတော့တာနဲ့ သူ့ကိုမှန်းပြီးကွင်းထုပစ်လိုက်တာ … Read More

တစ်နာရီ လေးဆယ့်ငါးမိနစ် (အစ/အဆုံး)

  လက်ပတ် နာရီကို ချွတ်ရင်း မချိန်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ညနေ လေးနာရီ ထိုးနေပြီ။ နာရီကိုဘေးက စားပွဲပေါ် အသာအယာ တင်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လိုက်တယ်။ အဖြူရောင် ကြွေပြားကြီးတွေ ကာထား ပြီး မီးခိုးရောင် ကြမ်းခင်းထားတဲ့ ရေချိုးခန်း ဟာ သန့်ရှင်း ပြီး ခြောက်သွေ့နေတယ်။ သပ်ရပ်ရှင်းလင်းလွန်းနေတဲ့ အတွက် ဒီအိမ်ရဲ့ အိမ်ရှင်မဟာ … Read More

စာအုပ်ငှားဆိုင်

လုပ်ပြီကြည့်ပါလားလို့..မိန်းမတစ်ယောက်။ အညုအခရာအပြည့်နှင့်ပြောလိုက်သည့်စကားသံဖြစ်သည်။ထိုအသံကိုကြားလိုက်ရသော ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် ရင်သိမ့်တုန်သွား သည်။လှမ်းလက်စခြေလှမ်းတို့လည်း ရပ်သွားသည်။ အသံတွေကတော့ဆက်ကြားနေရဆဲ။ဟာကွာ.ကဲလာပြီ..မကြိုက်ဘူးသိလား.. ဟင့်။တကယ်ပါပဲ။လက်ကလည်းမြန်လိုက်တာအဟင့်ဟင့်..ဟင့်.. အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံများကို ကြားရသည်။ လုံချည်၊ဒါမှမဟုတ် ထမီဖြန့်ဝတ်လိုက်သည့်အသံလိုလိုလည်း ပေါ်ထွက်လာသည်။ တွေ.ပြီဆို..ဒါပဲစိတ်ကူးနေတာပဲ။အို.အေမ့..လက်ကြီးကလဲ..ဟာ..မကိုင်နဲ. ဆို ..ဒါကြောင့်သူနဲ့လာမတွေ့ ချင်တာ..သိလား။ထို့နောက် လှုပ်ရှားသံများလိုလို ကြားရပြန်သည်။မောသံနှင့်အသက်ရှုနေကြသံကိုလည်းကြားရသည်။ ယွကျာ တစ်ယောက်၏ခပ်အုပ်အုပ်ပြောလိုက်သံပေါ်လာသည်။သဲသဲကွဲကွဲတော့ခိုင်ကြူသင်းမကြားရပါ။ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း..မချွတ်ဘူး..အို..အမေ့..ဟင့်..အမျိုးသမီး၏ငြင်းပယ်သံသည် တကယ်တော့ တစ်ခုခုလိုချင်လို့မူတဲ့ သံဖြစ်နေသည်။ ခပ်အစ်အစ်လည်းရှိရာ..အသက်ရှုအောင့်ထားရာမှ ပြောလိုက်ပုံမျိုးဖြစ်သည်။ခိုင်ကြူသင်းသည် အသက် ၁၂နှစ်ကျော်သာရှိသေးသောအပျိုပေါက်ကလေး ဖြစ်သည်။ကရင်နှင့်ပန်ချာကပြားမလေးမို. အရပ်မြင့်ကာ … Read More

သန်လိုက်တဲ့ဟာကြီး

■■■■■■■■■ မမဖြူက အသက် ၃၀ နီးပါး ရှိနေပြီ ။ အပျိုကြီးဆိုတာတောင်မှ အတော်ပင်ဟိုင်းနေပြီဟု ပြောရမည် ။ မမဖြူ က အတော်လှသည် ။ အသားဖြူ ဖြူ နှင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ဗွီဒီယိုမင်းသမီးတွေလိုလှသည် ။ အချိုးကျသည်။ သူ့ကို ကြိုက်တဲ့သူတွေ ရှိမှာပဲ ။ ဘာလို့သူက မယူခဲ့တာလဲ ဆိုသော အတွေးတွေက … Read More

အမြဲတမ်းတော့ ခံနိုင်မယ်မထင်

လည်ပင်းမှာ ရှုပ်ယှက်ခက်နေတဲ့ ပန်းကုံးတွေ စားပွဲပေါ်ပစ်တင်ရင်း နှုတ်ခမ်းမှာဆိုးထားတဲ့ အနီရဲရဲ နှုတ်ခမ်းနီကို တစ်ရှုးနဲ့ ပွတ်သုတ်ပစ်တယ်။ခုံပေါ်ထိုင်ချရင်း သောက်ရေဘူးဆီ လက်အလှမ်း… “ရှေး…နင့်ကို ဂျာကြီးလှမ်းခေါ်နေတယ်… ဘိုးတော်တွေဝိုင်းမှာ” “ငါအမောတောင် မပြေသေးဘူး” “အဲ့ဒါဆို ငါသွားလိုက်ရမလား” “သွားချင်သွားလေ…ငါမလာနိုင်ဘူးပြောလိုက်” ကိုယ်လုံးနည်းနည်းသွယ်ပေမဲ့ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းကလေးပုံစံလေးနဲ့ ညိုက မျှော်လင့်တကြီးနဲ့မေးတယ်…ဧကန်န ခုချိန်ထိ လူမရသေးဘူးထင်တယ်… “ငါ တကယ် သွားရမလားဟင်” “အင်း သွားလိုက်…ငါနေမကောင်းလို့ … Read More

ရှယ်ကောင်းတဲ့ညီအစ်မ

စပါယ်ရေညီမလေး” “ရှင်..မမ” “ဘာလုပ်နေလဲဟေ့” “စာကျက်နေတယ်.မမ” “အေးငါအဝတ်လျှော်နေလို့.ထမင်းအိုးလေးထကြည့်ပါဦး” “ဟုတ်ကဲ့မမ” သင်းသင်းနှင့်စပါယ်ဖြူတို့ညီအမ နှင့်အဖေကြီးတို့အိမ်မှာနေရတယ်၊ ငယ်စဉ်ကတည်းကမိဘတွေမရှိကြလို့အဖိုးဖြစ်သူနှင့်လာနေတာလေ။ အခုသင်းသင်းအိမ်ထောက်ကျပြီ။ ဆယ်တန်းမအောင်လို့ညီမဖြစ်သူကို ဆယ်တန်းအောင်စေချင်လို့သာ စာကျက်ခိုင်းနေရတာ။ကျောင်းသာ ထားပေးရတယ်စီးပွားရေးကမပြည့်စုံဘူးလေ။ စပါယ်တောင်ဆယ့် ခြောက်နှစ်ဖြစ်ပြီ၊ကျမအသက်ကဆယ့်ရှစ်နှစ် ကျမကစပါယ်လောက်မလှပေမယ့်စပါယ်ထက်အသားဖြူတယ်။ ဒီအရွယ်ရောက်တော့ကျမမှာရည်းစားရှိတယ်။ ဟိုဘက်ရပ်ကွက်ကကိုလူအေးလေးမောင်မောင်လေ။ရိုးသားလို့ကိုချစ်တာရှင့်။သူက လည်းလက်ထပ်မယ်ချည်းပြောနေတာ။သူလည်းအဒေါ်အိမ်မှာနေ တယ်။ကုမ္ပဏီကားမောင်းတယ်လေ။လူကဖြူနွဲ့နွဲ့နှင့်စကားပြောကယဉ်ကျေးတယ်လေ။ အဲဒါနှင့်ကျမနှင့်သူလက်ထပ်လိုက် ကြတယ်။ညီမလေးနှင့်အဖေကြီးကတခန်းကျမတို့ကတခန်းပေါ့၊ အိမ်ထောင်ကျတော့အခန်းခွဲအိပ် တာလေ။စပါယ်ကကြောက်တတ်တယ်။ တစ်ယောက်တည်းမအိပ်ရဲဘူး။အိမ်ထောင်ကျတော့ကျမတို့ လင်မယားကထုံးစံအတိုင်းလိုးဖြစ်တာပေါ့ “သင်းသင်းအိပ်ရအောင်”” “အဖေကြီးတို့မအိပ်သေးဘူး” “မအိပ်သေးလည်းဘာဖြစ်လဲ၊ကိုအရမ်းပင်ပန်းနေလို့အိပ်ချင်နေပြီ” … Read More

စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ကောင်းလှတယ်

1970 ဝန်းကျင် ။ ရေနံဆီ မှောင်ခို ရောင်းသောခေတ် ။ ဆပ်ပြာလေးရဖို့ သမဆိုင်မှာ တိုးနေရသော အချိန်။မိုင်ပေါင်း တစ်ရာကျော် ကွာဝေးသော တောရွာလေးမှ မြို့ပေါ်ကို တက်လာတဲ့ ညားခါစ လင်မယားနှစ်ယောက် ။ ဦးလေးဖြစ်သူရဲ့ အိမ်မှာ ကပ်နေရင်း ကြုံရာ အလုပ်ကို လုပ်ကာ ဘဝကို ကြိုးစား ရုန်းကန် ရှာဖွေနေသည်။ သြင်္ကန် … Read More

ဘေးအိမ်ကချာတိတ်

မိုးတွေအုန်းအုန်း နှင့်ရွာနေသည်။ကျူရှင်က ဆရာမ နေမကောင်း၍ မသင်တော့ ဘူဆိုလို့ စောစောပြန်လာရသည်။အိမ်ရောက်တော့ ဘယ်သူမှမရှိ။ဖေဖေနှင့်မေမေက ရုံးမှပြန်မရောက်သေး။ထုံးစံအတိုင်းဆို ၅ နာရီကျော်မှပြန်ရောက်တတ်သည်။ လွတ်လွတ်လပ်ရှိပြီဆိုတဲအတွေးနဲ ဧည့်ခန်း က ကွန်ပြူတာရှေ့ထိုင် ပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်နေမိသည်။တစ်ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဘယ်သူမှမရှိတုံး အော စာအုပ်တွေ အော ကားတွေ ရှာကြည့် နေရင်း လက်တဖက် ကျနော့ လီးကြီးကိုကိုင်ကာ အပေါ်အောက် ဆွဲရင် … Read More

” အပျိုစင် အိပ်မက် ” ( စ/ဆုံး)

ဇင်မာဝင့် တယောက် စာအုပ်ထည့်ထားတဲ့ ကချင်လွယ်အိပ်ကို ရင်ခွင်ပိုက်ပြီး ရင်တထိတ်ထိတ် ဖြင့် ကျွန်းလှေကား ကြီးအတိုင်း တက်လာသည်၊ ဒီနေ့ ကိုမောင့် အိမ်သို့ စာလာသင်ရမည်မှာ တခြားနေ့တွေနှင့် မတူ၊ ဟင်းလင်းပွင့် နေသည့် အိမ်ရှေ့ တံခါးကြီးသည် သူဝင်လာသည်နှင့် အလိုလို ဂျိုင်းကနဲ့ ပိတ်သွားသည်၊ သူက တံခါးပိတ်သံကြောင့် ရုတ်တရက် လန့်သွားပြီး ပါးစပ်က ဒေါ်ဒေါ်၊ … Read More